ایلات و عشایر کرمان: پیشینه تاریخی و مسئله اسکان

در حالی که از مجموع ۹۶ ایل، ۵۴۷ طایفه مستقل و ۱۸۰۲۲۳ خانوار عشایر ایران در سال ۱۶۶ مجموعاً ۲۷ ایل، ۴۱ طایفه مستقل و ۲۹۶۷۳ خانوار در استان کرمان و بخشی از استان هرمزگان کوچ می کنند و در حالی که این استان به لحاظ تعداد ایلات و طوایف در مرتبه اول قرار دارد و ۱۶/۵ درصد خانوارهای عشایری را در خود جای داده است، مطالعات انجام شده درباره ایلات و عشایر آن محدود است. در توضیح این عدم توجه پژوهشگران گفته می شود که «ایلات و طوایف کرمان در سده های اخیر در حیات سیاسی ایران نقش تعیین کننده نداشته و در نتیجه مورد توجه قرار نگرفته اند». این پاسخ ابهام را افزون می کند. چرا آنان در حیات سیاسی ایران تعیین کننده نبوده اند؟ تنوع قومی ایلات و عشایر کرمان زیاد است: فارسی، بلوچ، ترل، کرد، لر و عرب. چرا این تنوع قومی کم نظیر در این منطقه به وجود آمده است؟ برخی پژوهشگران به عشایر بومی، مهاجرین، مهاجمین و ایلات تبعیدی اشاره می کنند، و یا بر تلاشی و تجزیه ایلات و طوایف بزرگ تأکید میورزند." اما دلیل و چگونگی موضوع تا حد زیادی مبهم برجا مانده است. " درباره سازمان اجتماعی و ساختار سیاسی در میان ایالات کرمان ابهام بیشتر است. در حالی که محققی سازمان اجتماعی و ساختار سیاسی را بر حسب کوتاهی و بلندی کوچ طبقه بندی کرده و برای ایلات با کوچ بلند ساختار سیاسی سلسله مراتبی یافته است، " پژوهشگری دیگر برخی از عشایر با کوچ بلند را فاقد سیستم سیاسی سلسله مراتبی میداند.